Hemoroidy (zwane także często guzkami krwawniczymi), to obecne u niemal każdej dorosłej osoby struktury naczyniowe, które wpływają na prawidłowe funkcjonowanie końcowego odcinka przewodu pokarmowego, regulując wydalanie stolca i gazów. Gdy ich praca zostaje zaburzona, mówi się wówczas o żylakach odbytu, chorobie hemoroidalnej lub potocznie o zachorowaniu osoby, którą dotknął taki problem „na hemoroidy”. Szacuje się, że ta nieprzyjemna dolegliwość dotyka co drugą dorosłą osobę. Pomimo takiej skali problemu, dolegliwości związane z hemoroidami są często bagatelizowane, ponieważ wiele osób wstydzi się odwiedzin u lekarza.
Przyczyny powstawania schorzeń hemoroidów
Istnieje wiele przyczyn powstawania schorzeń związanych z hemoroidami. Przede wszystkim można do nich zaliczyć nieprawidłową, wysokokaloryczną dietę ubogą w błonnik, siedzący tryb życia i brak aktywności fizycznej, a także ucisk na naczynia krwionośne związany z zaburzeniami w wypróżnianiu się (zaparcia lub biegunki), marskością wątroby, ciążą lub porodem. Czynnikami zwiększającymi ryzyko powstania zaburzeń hemoroidalnych są także otyłość, nadciśnienie i wiek powyżej 50. roku życia. Niekiedy zaburzenia pracy hemoroidów wynikają także z obciążeń genetycznych.
Objawy choroby hemoroidalnej
Ze schorzeniem hemoroidalnym mamy do czynienia w sytuacji, gdy błona śluzowa, która pokrywa guzki krwawnicze zostaje w nadmierny sposób rozciągnięta. Wskutek tego w ich połączeniach tętniczo-żylnych zaczyna zalegać krew, wywołując krwawienia z hemoroidów, a także ich bolesne powiększanie się, a nawet wypadanie na zewnątrz odbytu. Hemoroidom towarzyszy także często świąd okolic odbytu oraz uczucie niepełnego wypróżnienia się.
Leczenie hemoroidów
Istnieje kilka metod leczenia hemoroidów. Są one uzależnione od stopnia zaawansowania związanych z nimi schorzeń.
W przypadku gdy hemoroidy nie posiadają dużych rozmiarów i wypadają z kanału odbytu tylko w trakcie parcia na stolec, samoistnie wracając do normalnej pozycji po zakończeniu wypróżniania się, stosuje się środki leczenia farmakologicznego w postaci maści, kremu i czopków, które można nabyć bez recepty w każdej aptece. Uzupełnieniem do leczenia farmakologicznego powinno być w tym stadium choroby także odpowiednia dieta (bogata w warzywa i owoce zawierające błonnik), picie dużej ilości wody (2-2,5 l dziennie) oraz dbanie o regularne wypróżnianie się i zwiększenie swojej aktywności fizycznej. Ulgę mogą przynieść oprócz tego tzw. nasiadówki, podczas których siada się na kilka do kilkunastu minut w ciepłej wodzie z dodatkiem kory dębu, kwiatu nagietka lub rumianku, zakrywającej jedynie biodra i pośladki.
W sytuacji natomiast, gdy wyżej wymienione metody leczenia nie przynoszą skutku, lub też gdy hemoroidy wypadają z kanału odbytu podczas wypróżniania się, konieczne może być zastosowanie nieco bardziej inwazyjnych metod. Najczęściej stosuje się gumkowanie polegające na założeniu w miejscu wystąpienia schorzenia gumowej opaski wskutek czego zlokalizowane tam guzki odpadają po 7-10 dniach. Inną równie często stosowaną metodą leczenia żylaków odbytu jest skleroterapia polegająca na wstrzykiwaniu specjalnego preparatu, które powoduje powstanie w guzku krwawniczym zakrzepu i jego odpadnięcie. Oprócz tego wykorzystuje się również laseroterapię polegającą na niszczeniu tkanki guzka poprzez wysoką temepraturę, a także usuwanie guzków operacyjnie (tzw. ostre cięcie).
